Kopenhagen naar Praag

2 juni 2011 Denemarken  123 km
Om 10.00 uur komt de nachttrein vanuit Nederland in Kopenhagen aan. Drie andere Nederlandse fietsers in de trein wens ik een goede reis. Daar waar ik afgelopen zomer mijn reis in de regen eindigde, stap ik nu met prachtig weer op de fiets. Ik fiets de stad in, al snel blijkt dat ik de verkeerde kant op fiets. Eenmaal op weg naar het zuidwesten, kom ik na 15 kilometer op fietsroute nummer 9. Voor een groot deel volg ik deze route langs de baai Køge Bugt.
In een leuk straatje met oude huizen in Køge bestel ik op een terrasje mijn lunch. Ik bestel er een grote cola bij. Groot betekent hier 0,75 liter. Dat is wat meer als ik verwacht had. En met een prijs van € 9,-- hoop ik ook dat mijn eerste cola meteen ook mijn duurste cola van deze reis is.
Na Køge fiets ik langs de kust met prachtig uitzicht op zee. Ik kom al snel tot de conclusie dat ik vorig jaar beter niet de enigzins saaie route (Jutlandroute) door het binnenland van Denemarken had kunnen nemen. Langs de kust is Denemarken veel leuker.
Na een leuk stukje door het binnenland kom ik iets voor Højerup weer aan zee. Er ligt een diepe groeve langs de kust waar krijtrotsen worden afgegraven. Een klein stukje verder staat er op de rotsen een mooie witte vuurtoren. Bij de toren is er een fraai uitzicht op zee, maar ik kan de kliffen langs de kust vanaf hier niet zien. Ik heb gelezen dat je de kliffen bij een oud kerkje op het balkon wel kunt zien. In Højerup gaat route 9 naar rechts, ik fiets naar links waar ik een kerkje heb gezien. Het is echter niet de goede kerk, maar die ligt slechts 200 meter verderop. De kerk stamt uit 1250 en is in 1928 deels ingestort. Ik loop de kerk binnen, via de kerk kom ik op het balkon met uitzicht op de kliffen en de zee.
Na Højerup gaat fietsroute 9 met een grote bocht om de volgende baai met de naam Føkse Bugt. Geregeld heb ik weer fraai uitzicht op zee. Aan de zuidkant van de baai zijn duidelijk de kliffen -Møns Klint- aan de oostkant van het eiland Møn te zien. Morgen zal ik bekijken of ik een flink stuk wil omfietsen om daar helemaal naar toe te gaan.
Verder zal ik de komende 10 dagen naar het zuiden fietsen. Waarschijnlijk neem ik morgen de boot naar Duitsland. Met pinksteren -het is nu hemelvaartsdag- neem ik de trein vanuit Praag terug naar Nederland.
Een paar kilometer voor Praestø staat er een klein bordje naar een minicamping. Daar zet ik op een groot grasveld achter een boerderij mijn tent op. Ik ben de enige gast. De zon -die volop schijnt- lijkt niet onder te willen gaan. Om 22.00 uur is het nog licht.

5 juni 2011  Superdag op de Hanzeroute  157 km
Eergisteren heb ik op het einde van de middag de boot van Denemarken naar Rostock genomen. Vandaar volg ik de Hanze-route langs de Oostzee naar het oosten.
Gisteren ben na een bezoek aan Hanzestad Stralsund nog een klein stukje over het eiland Rügen gefietst. Bij Strahbrode heb ik de pont terug naar het vaste land genomen. Daar sta ik nu op de camping. Om 7.00 uur word ik wakker omdat de zon op mijn tent staat te branden. Ik probeer nog iets langer te blijven liggen, maar al snel moet ik van de hitte de tent uit. Om 8.00 uur zit ik met de tent al ingepakt aan het ontbijt bij het terrasje voor de campingkeuken.
Terug op de Hanzeroute kom ik op een prachtig stuk langs het water van een rivier. 5 Kilometer lang is dit pad echter zo slecht dat ik er nauwelijks oog voor heb. Met een snelheid van maximaal 10 kilometer per uur hobbel ik over het smalle zandpad.
Terug op verharde wegen kom ik al snel op een ventweg langs de hoofdweg naar Greifswald. De weg is lekker rustig en ik besluit een stukje van de route -die met een omweg naar Greifswald gaat- af te snijden door deze hoofdweg te blijven volgen. Al snel heb ik hier spijt van, want 4 kilometer lang stuiter ik over een -redelijke goed- wegdek van kinderkopjes.
De Hanzeroute gaat door de oude binnenstad van Griefswald. De Dom, het raadhuis en de markt zijn prachtig. Net buiten de stad ligt er ook nog een fraaie oude ophaalbrug en een kloosterruïne langs de route.
Bij Kemnitz verlaat ik een klein stukje de route. In Duitsland is het het beste om gewoon de fietsroutes te volgen, anders heb je kans af en toe op drukke -en gevaarlijke- wegen te komen zonder fietspad. Zo ook hier. Gelukkig kan ik er na 1 kilometer weer af.
Over een verlaten betonplatenweg fiets ik verder naar het oosten. Dit is de eerste keer dat ik over een goed begaanbare betonplatenweg fiets. Het is een weg met platen in de rijrichting en een middenberm met gras. De laatste dagen heb ik vele varianten van de betonplaten wegen gezien. Zo waren er wegen met grote betonplaten over de hele wegbreedte, kleine vierkante platen met grasmiddenberm, schuin doorgezaagde platen in langs en dwarsrichting enz. enz. Meestal zijn deze oude wegen in een slechte staat. Fietsen over deze wegen lijkt vaak meer op stuiteren dan fietsen.
Voor ik het eiland Usedom op fiets, fiets ik eerst door de historische binnenstad van Wolgast. Volgens het routeboekje is het niet duidelijk of deze stad een Hanzestad is. Het raadhuis uit 1718 op de markt is prachtig.
Aan de oostzijde van Usedom heerst er grote stranddrukte. Tussen de badplaatsen in zijn er prachtige bossen met heerlijke fietspaden erdoor. Het is druk op de fietspaden, maar gelukkig niet zo druk als een paar dagen geleden voor Zingst. De villa's van Zinnowitz en Koserow geven deze badplaatsen iets statigs. Op enkele plaatsen loop ik even van het fietspad af door de duinen naar het strand. Wat erg apart is dat men hier allemaal grote rieten strandstoelen heeft staan.
Bij één van de badplaatsen eet ik diverse soorten vis met aardappelen. Daarna volgt er weer een prachtig stuk beukenbos met een paar korte (16%) steile klimmetjes. Het laaste stuk voor de Poolse grens -door Heringdorf en Ahlbeck- kom ik op een dijk met links duinen en de zee en rechts allemaal oude statige villa's. De grote villa's hebben allerlei verschillende bouwsteilen. Vaak zijn er hotels in de villa´s gevestigd. Het lijkt wel of alle gebouwen pas gerenoveerd zijn. Ondanks de kitsch ziet het er indrukwekkend fraai uit.
2 Kilometer voor de Poolse grens verlaat ik de kust. Na een paar flinke heuvels kan ik opeens niet meer schakelen. Gelukkig volgen er alleen nog wat rustig golvende heuvels. Ook heb ik -in tegenstelling tot vanochtend- steeds een stevige wind in de rug.
Bij Stolpe stuiter ik over kinderkopjes een klein stukje van de route af om een kasteel -nu in renovatie- te zien. Vlak voor ik het eiland Usedom verlaat zie ik geen bordje naar de camping die op mijn kaart staat aangegeven. Ik besluit niet verder naar de camping te zoeken, maar -omdat het nog heerlijk weer is- verder te fietsen naar Anklam.
8 Kilometer voor Anklam zie ik dat het gedaan is met het onbewolkte weer. Vanuit het zuiden komt er een regenfront opzetten. 2 Kilometer verderop zit ik al onder de donkere wolken. Weer 2 kilometer verder begint het een beetje te regenen. 2 Kilometer voor Anklam sta ik onder een paar bomen te schuilen voor de stromende regen. Ik drink mijn laaste thee en fiets na 10 minuten in de regen naar Anklam.
Op de camping in Anklam -waar het niet meer regent- zegt de campingbeheerder dat ik snel mijn tent moet opzetten voor de volgende regenbui. Daarna mag ik me inschrijven. Heel snel de tent opzetten lukt vandaag niet, want vanochtend is een tentstok gebroken. Gelukkig heb ik snel een klein busje bij mijn noodreparatiespullen gevonden. Deze bus schuif ik over de gebroken tentstok. Voor het weer begint te regenen staat de tent.
Na het douchen loop ik de Hanzestad in. Deze stad heeft niet de allure van de andere Hanzesteden die ik vandaag heb gezien. Het lijkt hier ook wel of men pas halverwege de renovatiewerken -die men is gestart na de Duitse eenwording- is. Voor sluitingstijd van 22.00 uur kan ik nog net een crepe eten in een ijssalon. De reparatie van mijn versnelling laat ik wachten tot morgen.

10 juni 2011 De Elbefietsroute
Na Anklam heb ik de Hanzeroute nog 2,5 dagen naar het zuiden gevolgd. Het traject ging over veel bos- en landweggetjes. Het was leuk fiets op de kleine wegen. Steeds was er weer een ander wegdek. Het fietsen over oude wegen verhard met keien was wel een uitdaging. Die keien waren geen -goed op elkaar aansluitende- kinderkopjes, maar ronde meestal wat ovale stenen. Het rijspoor op de keienwegen was ook steeds diep weggezakt met een omhoog gedrukte middenberm.
Gisteren was ik op weg van de rivier de Oder -op de Hanzeroute- naar het Elbedal. Ik kwam op een fietsroute naar Mühlberg aan de Elbe. Ik besloot deze route te volgen. De weg naar het einddoel van deze trip werd hierdoor wel wat langer dan gepland. Maar door de grote afstanden die ik de laatste week heb gefietst had ik nog voldoende tijd over.
Voor het eerst tijdens deze trip heb ik in een hotelletje overnacht. Om 8.00 uur zit ik aan het ontbijt met een -naar mijn wens- 7 minuten lang gekookt ei. Rond 8.30 uur vertrek ik onder een strak blauwe hemel. Vanaf hier wil ik de Elberoute volgen naar Praag.
Het fietstoerisme is hier goed ontwikkeld en het is dan ook redelijk druk met andere fietsers. De fietsroute is goed. Daar waar de route is afgesloten vanwege wegwerkzaamheden staan er zelfs omleidingsborden.
Ik fiets langs de rivier door een vlak land. Aan de overzijde is er wel een lage beboste heuvelrug waar de rivier langsop loopt. Een enkele keer ligt er een prachtig kasteelachtig gebouw of dorp op de heuvelrug.
Rond de middag ben ik in Meissen. Machtig ligt er een grote kerk en een deel van de oude stad hoog boven de rivier. Ook de oude beneden stad is het bezoeken waard. Over kinderkopjes fiets ik naar het hoog gelegen stadsdeel. Het uitzicht over de beneden stad en de rivier is mooi. Ook het plein waar de kerk staat is fraai. Net als ik de kerk van binnen wil bekijken wordt de kerk gesloten in verband met een orgelvoorstelling. Helaas, ik stap weer op de fiets op weg naar het zuiden.
Een paar uur later ben ik in Dresden. Deze indrukwekkende stad heeft voor een groot deel nog wel aan een schoonmaakbeurt nodig. Ik heb er spijt van dat ik niets gelezen heb over deze stad, nu mis ik misschien nu wel wat dingen die ik toch had willen zien. Aan de andere kant is het ook wel leuk om zo door de stad te fietsen en me steeds te laten verrassen door onverwachte mooie pleinen en gebouwen.
Verder naar het zuiden is er langs de Elbe nog een verrassing. De kleine oude stad Pirna is prachtig. Weer verder naar het zuiden zijn er hoge rotswanden langs de rivier.
In Königstein zet ik mijn tent op op de camping. Als ik in het restaurant -buiten op het terras- zit komen er 2 andere duitse fietsreizigers bij me aan de tafel zitten. Er zijn geen andere plekken vrij, het lijkt hier al hoogseizoen. Maar zo hebben we nog een gezellige avond. Ook kan ik hun routeboekje voor het vervolgtraject naar Praag bekijken. Het is nog maar 184 kilometer naar Praag als ik de route blijf volgen. Ook zie ik dat de camping op mijn oude kaart in hun routeboekje staan.

11 juni 2011 Tsjechië 123 km
Wat een overgang, van het nette Duitsland naar een stuk rommeliger land met vervallen fabrieken en woningen. Het heuvelland is nog steeds prachtig en ook de fietstroute is goed. Toch ziet het er allemaal wat troosteloos uit.
De zon maakt plaats voor regenweer. Nu krijgen zelfs de historische steden langs de route iets troosteloos. Jammer eigenlijk want veel plaatsen hier zouden er als ze -net als de vele plaatsen in het oosten van Duitsland en net als Praag- gerenoveerd worden prachtig uit zien. Natuurlijk moeten die grouwe fabrieken dan wel gesloopt worden.
50 Kilometer voor Praag zet ik mijn tent op op een camping. Deze camping ziet er heel anders uit dan de meeste camping in Duitsland. Het terras van de camping is een ruwe betonplaat, het restaurant is een soort oude bouwkeet, de overnachting kost slechts 4 euro, brood met worst heb je al voor € 0,85. De douche heeft geen deuren, overal liggen dikke lagen stof en er hangen veel spinnenwebben. De wc-deur kan niet op slot, wel is er wc-papier.
Morgenavond neem ik de nachttrein naar huis. Het is nu dus tijd om de balans op te maken. Er waren geen saaie stukken op de route, ook het deel door Tsjechië was leuk ondanks de beschrijving hierboven.
De hoogte punten waren de Duitse Oostzeekust in combinatie met de Hanzesteden aldaar en het Duitse deel langs de Elbe met Meissen, Dresden en Pirna. In de afgelopen 10 dagen heb ik 1300 kilometer gefietst. Ik vraag me af of ik ooit zoveel kilometers gefietst heb in 10 dagen.